WERKEN AAN WELZIJN
De Paardenwelzijnscheck is een initiatief van de samenwerkende partijen in de Sectorraad Paarden.
Het is een vraag-antwoord programma, die paardeneigenaren over bepaalde welzijnsonderwerpen laat na denken, door deze stap voor stap door enkele gerelateerde onderwerpen heen te laten lopen.
Gezonde paarden stimuleren veel te bewegen, afwisseling geven, vaker kleine beetjes te laten eten van goede kwaliteit en hoeveelheden ruwvoer, voldoende boxruimte te geven, veel licht en frisse lucht en uren buiten, zijn allemaal onderwerpen die de gezondheid ondersteunen.
WELZIJN EN SOCIAAL CONTACT
Wat ook mooi onderstreept wordt, is het belang van goede sociale contacten tussen paarden.
Dat hoeft van ons echter niet vertaald te worden, naar 24/7 in onbeperkte sociale contacten buiten. Het is namelijk niet altijd per definitie beter, als alle paarden onbeperkt 24/7 in een groep buiten gehouden worden.
Er zijn paarden die het heel fijn op 24/7 buiten doen.
Er zijn ook paarden die echt onvoldoende tot rust komen in een grotere groep, daar te weinig eten, of het eten van de buurman ook eten en obesitats ontwikkelen of niet tot goed slapen komen. Lees ook pagina over gezond slapen en het belang om voor verschillende paarden de voeding soms toch iets meer op maat te kunnen houden (onder preventie).
Blijf vooral naar het individuele paard kijken. Waar het ene paard de hemel ervaart, kan een ander paard het onnodig zwaar gaan krijgen en weerstand en conditie gaan in leveren. Of veel te veel overgewicht kunnen gaan ontwikkelen. Onderschat het risico van sterk overgewicht liever niet.
Hoe er op enig moment het beste aan welzijn en gezondheid gewerkt zou moeten worden kan per individueel paard en soms per situatie, net iets anders zijn. Te dik worden gaat vaak geleidelijk. Als een paard te zwaar werd omdat ze steeds voer van langzamer etende gezinsleden op eet, kan men het voerprobleem van de andere paarden oplossen, door er nog wat meer voer bij te gooien. Maar het eerste paard wordt dan natuurlijk uiteindelijk nog zwaarder. Langdurig net te veel of net te weinig krijgen, is belangrijke bron van het ontstaan van diverse medisch problemen.
Sociaal contact, buitenlucht, licht, beweging zijn belangrijk, maar onderschat niet hoe groot de rol van durven liggen en gepaste voeding op welzijn is. Paarden zijn graag sociaal met elkaar, maar ouderenzorg en zorg voor tijdelijk zwakken, staat bij hun wat minder hoog op de agenda.
Kleinere groepjes maken kan soms dus heel veel goeds doen. De middenwegen, half binnen op een eigen plek, half buiten met vriendjes, is een intensievere verzorgingsroute maar zeker niet iets wat we gelijk af moeten willen schaffen.
De kwaliteit van het leven wordt niet alleen bepaald door het aantal jaren, maar zeer sterk beinvloed door het aantal jaren goede conditie en gezondheid daar binnen.
OORDELEN OVER WELZIJN (BIJ DE BUREN)
Natuurlijk kan de gezondheid of gedrag altijd opeens een keer wat minder fraai worden, dan je zou willen.
Er zijn tegenwoordig veel mensen die hard oordelen, als een paard geen perfect gedrag vertoont. Of een paard kreupel loopt. Wat bij veel mensen niet bekend is, is dat sommige paarden al gaan luchtzuigen al ze een dag oud zijn! Daar kan je niet altijd iets aan doen. Er zijn paarden die daarbij iets vast willen pakken en het dus in het weiland af leren. Maar er zijn ook paarden die in de lucht zuigen, die leren het niet altijd weer af, hoe goed de zorg ook is.
Vervelende ontwikkelingen zijn dus zeker niet altijd tekenen van slechte verzorging. Wij zien paarden die als drie- jarigen al een ernstige vorm van kissing spines ontwikkelden, terwijl er nooit op gereden is! Ligt dat dan ook aan de ruiter en training? Is Kissing Spines altijd een rijtechnisch probleem? Het is zeker ook een genetische aangelegenheid. Ook kreupelheid of koliek enz. kan een eigenaar niet altijd via gezonde levensstijl en goede zorg te voorkomen.
We kunnen veel voorkomen, maar wie verwacht dat alles voorkomen kan worden, staat buiten de werkelijkheid.
EEN PAARD KAN GEEN RUITER DRAGEN?
Er wordt vaak gezegd dat een paard niet gemaakt is om een ruiter te dragen.
Dat is net zo slim, als zeggen dat een auto niet over de weg kan rijden. Als de motor stuk is of je op het dak gaat zitten, lukt het inderdaad niet.
Dat geldt ook voor een paard. Een paard kan gemiddeld ook prima een ruiter dragen, mits het echt gezond is, ruim voldoende voorbereid, het relatieve ruitergewicht klopt en op de juiste plaats zit enz. Voorwaarden!!
Neemt de ruiter les bij iemand die echt weet hoe je mechanica verder kan verbeteren, dan kan hij zelfs vrij snel gaan leren een paard echt te versterken en verbeteren. Als ruiter mechanica verbeteren, lukt bij een auto niet en daarom is paardrijden uiteindelijk iets leuker dan autorijden.
Naast het feit dat een paard veelal gewoon het liefste dier op aarde is.
DE WIL OM TE WINNEN
Helaas is er een hele scene, waarbij ruiters perse willen winnen van andere ruiters. Dat is niet negatief, want dit leidt ook tot het kunnen zien van hele goede ruiters en dat inspireert minder getalenteerde goden.
Maar het is een feit dat sommige internationale topruiters het dan normaal vonden of gewoon nog vinden, paarden daar voor desnoods ver over de tang te gaan jagen of in abnormale onnavolgbare werkhoudingen te duwen. Kortom veel te veel dwang en stress laten zien. Dat geeft irritatie bij paarden maar zeker ook bij kijkers.
Niet alleen andere ruiters ergeren zich aan de beelden, maar ook mensen buiten de sport, gaan zich af vragen wat het positieve doel voor het paard hier nog van kan zijn. Een paard hoeft niet altijd maar op ieder moment perfecte kunsten te kunnen laten zien, om gewoon lekker gezond te blijven.
Gezonde paarden willen graag sporten en het is ontzettend goed voor ze. Als ze niet willen sporten, is de reden meestal dat het paard nog onzeker is of zich niet lekker voelt of de ruiter de lat te hoog legt en het paard het gevraagde niet kan doen. Dan is het belangrijk de lat niet verder omhoog te leggen, maar aan de voorwaarden te gaan werken.
Mensen merken op, dat het topsportlichaam dat men voor het bereiken van topprestatiedoelen gebruikt, hier niet alleen het eigen lichaam is. De internationale sportbond staat voor een enorme uitdaging goed en kundig te reageren, maar het is de vraag of ze dat op tijd en voldoende gaan doen.
Nu lijkt het voor de hele wereld alsof er weinig tot niets gebeurt. Alsof nergens iemand paardenwelzijn echt belangrijk vindt. Maar dat is totaal niet waar!
Wij ontmoeten dagelijks heel veel mensen die het optimaliseren van gezondheid en welbevinden en vertrouwen van hun paard, daadwerkelijk basis van alle beslissingen laten zijn. Ze hebben geen ambities, behalve dan alles echt goed voor het paard doen en het leuk voor hem maken. Ze rijden dus ook zeker nog paard, maar leggen de lat voor het paardenlichaam niet hoger, dan het paard gewoon goed kan. Deze mensen rijden in de wedstrijden, laag en hoog, maar ook veel buiten de sport.
Zodra mensen paarden niet gebruiken als persoonlijk prestige object maar gewoon aan het werk willen gaan omdat ze gek zijn met dit paard, er waar mogelijk het mooiste en vrolijkste paard te willen maken, zijn we op terreinen, waar men helemaal niet praat over "paardenwelzijn moeten verbeteren". Dan zitten we op het terrein van "paardenwelzijn willen verbeteren".
Dat is toch net een ander koekje.
Want hier gaan we wel mooi vooruit.
Menig Nederlands paard heeft het beter dan oudere mensen in eenzaamheid en mensen in verpleegtehuizen. In hetzelfde land. Menig ruiter verzorgt zijn paard beter dan zichzelf. Dat is heel bijzonder. Zo sterk is de liefde voor paarden.
Gids voor goede praktijken
Er is ook nog een Gids voor de goede praktijken. Deze Gids omvat richtlijnen op 12 terreinen.
Zijn er bij het nemen van gezondheidsmaatregelen vragen, voer, huisvesting enz, dan kunt u deze natuurlijk altijd even contact opnemen.
